پاورپوینت نظریه یادگیری واتسون.

پاورپوینت نظریه یادگیری واتسون در 25 اسلاید بسیار زیبا و قابل ویرایش آماده ارائه با اسلایدشو با فرمت pptx و رعایت تمامی استانداردهای زبان فارسی

فهرست مطالب

مقدمه

واتسون و ارائه نظریه یادگیری

مبانی روش‌شناختی و مکتب نظریه

تشریح نظریه

شرح و بسط نظریه پاولف

آزمایش‌های انسانی واتسون

یادگیری در حیوانات

آزمایش شرطی‌شدن انزجاری

بخشی از متن

مقدمه

یادگیری اساس رفتار آدمی می‌باشد. اکثر رفتارهای آدمی حاصل یادگیری می‌باشد. انسان از طریق یادگیری روی محیط خود تاثیر می‌گذارد و از آن تاثیر می‌پذیرد.فرآیند یادگیری از آغاز تولد انسان شروع می‌شود و تا پایان عمر او ادامه دارد و ساحت‌های فراوانی از یادگرفتن، سخن گفتن، رفتار اجتماعی و پرورش عقلانی، عاطفی و روحی و اخلاقی و. را شامل می‌شود.روان‌شناسان همواره تلاش داشته‌اند که فرایند یادگیری را تبیین کنند و در قالب نظریاتی به توضیح تئوریک این فرآیند بپردازند. البته این تلاش‌ها نیز چون هر تولید علمی دیگری که در چرخه دانش‌زایی به وجود می‌آید، معمولاً تحت تاثیر رویشگاه نظری مورد تعلق خاطر نظریه‌پردازان است.یکی از روان‌شناسانی که نام او در صدر منابع روان‌شناسی یادگیری است، جان برادوس واتسون (John Broadus Watson: ۱۸۷۸-۱۹۵۸)، روان‌شناس آمریکایی و پیشرو نظریه رفتارگرایی می‌باشد.نظریه او را عمدتا شرح و بسط نظریه پاولف می‌دانند ولی ابتکارات خاص وی در این زمینه، او را پاولف متمایز می‌کند. یکی از ابتکارات واتسون، آزمایش‌های انسانی اوست.

واتسون و ارائه نظریه یادگیری

واتسون در سال ۱۹۰۳ از دانشگاه شیکاگو درجه دکترا گرفت. وی بالغ بر ۱۲ سال استاد روان‌شناسی تجربی و تطبیقی و مدیر آزمایشگاه روان‌شناسی جانز‌ هاپکینز بود. از ۱۹۲۰ وارد موسسه‌ها و شرکت‌های تبلیغاتی شد، اما از تلاش و آزمایش‌های روان‌شناسی دست نکشید و پیوسته نتیجه آزمایش‌های خود را به صورت مقاله و کتاب منتشر می‌کرد.رفتارگرایی در سال ۱۹۲۰ به اوج خود رسید و در سال ۱۹۴۰ رو به افول نهد، اما در مردم و مجامع علمی اثر انکارناپذیری از خود به جای گذاشت. آثار مهم واتسون عبارت‌اند: از رفتار (۱۹۱۴)، روان‌شناسی از دیدگاه رفتارگرا (۱۹۱۹)، رفتارگرایی (۱۹۲۵) و راه‌های رفتارگرایی (۱۹۲۸).با این حال عجیب است که واتسون هرگز نظریه کامل و رضایت‌بخشی درباره یادگیری تدوین نکرد و این‌طور نشان می‌دهد که از لحاظ مفهوم به تداعی‌گرایان کهن پیش از ثورندایک تعلق دارد. ولی نفس شبهه‌ای که او در تاثیر وراثت در رشد ایجاد کرد و بزرگسالی را محصول یادگیری شرطی دوران کودکی دانست (فارغ از اثبات نادرستی این تعمیم در آثار‌ اندیشمندان پس از او) خود می‌تواند نقطه امتیاز او و دیگران باشد.

و .